Αντώνης Κόντος : Η Παραδοσιακή Μουσική Είναι Πολιτιστική Μνήμη Είναι Ιστορία Είναι Ψυχή. Συνέντευξη Στην Βικη Σιωμοπουλου

 

 Η Παραδοσιακή Μουσική Δεν Είναι Απλώς Ενα Είδος.Είναι Πολιτιστική Μνήμη Είναι Ιστορία Είναι Ψυχή.

Ο Αντώνης Κόντος, Με Καταγωγή Από Τη Λιβαδειά Εχει Αφιερώσει Τη Ζωή Του Στην Ερευνα Και Διατήρηση Αυτής Της Πολύτιμης Κληρονομιάς.

Με Δεκαετίες Προσφοράς Σε Πολιτιστικά Δρώμενα Ραδιοφωνικές Εκπομπές Ντοκιμαντέρ Βιβλία Και Συνέδρια Αποτελεί Μια Ζωντανή Πηγή Γνώσης Και Αγάπης Για Την Ελληνική Μουσική.

Σήμερα Εχουμε Τη Χαρά Να Συνομιλήσουμε Μαζί Του Και Να Γνωρίσουμε Καλύτερα Το Εργο Τη Σκέψη Και Το Πάθος Του Για Τη Μουσική Και Τον Πολιτισμό.
Βλ. επίσης: https://www.vima365.gr/home/2025/05/30/αντώνης-κόντος-η-παραδοσιακή-μουσική/

 Βικη Σ.  Αντωνη Σε Καλωσοριζουμε Στο Vima365.gr Σ’Ευχαριστω Πολυ Για Την Συνεντευξη Και Την Οικειοτητα..

 

 –Ξεκινωντας Θα Ήθελα Να Μας Πεις Για Τα Παιδικά Σου Χρόνια.Που Γεννήθηκες Που Μεγάλωσες?

               Αντωνης Κοντος –Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Λιβαδειά το 1961. Σε ένα σπίτι 35 τετραγωνικών μέτρων, αλλά με μεγάλη αυλή, ζούσαμε 7 άτομα, «εφτά νομά σ’ ένα δωμά», που λέει και ο Άκης Πάνου σε ένα τραγούδι του.

Ο παππούς Μιχάλης, η μαμά Μαρία, ο πατέρας Χρήστος και τα τέσσερα παιδιά, η Δροσούλα, η Δήμητρα, η Κατίνα και τελευταίος εγώ.

Φτωχικά χρόνια αλλά δεν πεινάσαμε, μικρό και φτωχικό το περιεχόμενο του μενού και μια φέτα ζυμωτό ψωμί βρεγμένο με λίγη ζάχαρη και μια ιδέα καφέ από πάνω ή λίγο λάδι μαζί με αλάτι και ρίγανη ήταν τα γλυκά και αλμυρά σνακ της εποχής με τα οποία μεγαλώσαμε.

Στο σπίτι υπήρχε ένα παλιό ραδιόφωνο με λυχνίες, το ανάβαμε και περιμέναμε να ζεσταθούν οι λυχνίες για να αρχίζει να παίζει.

Το πρώτο τραγούδι που θυμάμαι να μου έκανε εντύπωση και μάλιστα έγραψα και τους στίχους σε ένα φύλλο χαρτί ήταν το «Ένα βράδυ που ‘βρεχε» του Νίκου Γούναρη. Άκουγα επίσης τραγούδια του Κώστα Χατζή, αυτός ήταν η μεγάλη μου αδυναμία.

Κάποια στιγμή πήραμε στο σπίτι
ένα πικάπ Philips με το μεγάφωνο στο καπάκι. Το δισκάκι που μου άρεσε πολύ και επέμενα να το βάζω εγώ για να παίξει ήταν το «βράχο βράχο τον καημό μου» με τον Στέλιο Καζαντζίδη και τη Μαρινέλλα,μετά από λίγο όμως ήρθε η Χούντα και το δισκάκι το εξαφάνισαν, γιατί ήταν τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη.

Το αναζητούσα αλλά μου είπαν ψέματα πως κάποιος μας το έκλεψε και είχαν πάει στη χωροφυλακή να ψάξει να βρει τον κλέφτη…

Ένα βράδυ, από τις πρώτες μέρες της Χούντας, χαμήλωναν την ένταση και άκουγαν ειδήσεις από τους σταθμούς του Ανατολικού μπλοκ, εγώ έπαιζα ανέμελος με κάτι πλαστικά στρατιωτάκια αδιάφορος για τις ειδήσεις και ξαφνικά ακούω κάτι πενιές από μπουζούκι.

Σταμάτησα το παιχνίδι πήγα μπροστά στο ραδιόφωνο άνοιξα λίγο την ένταση και έμεινα για τρία λεπτά με κομμένη την ανάσα, ήταν ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης που έλεγε το τραγούδι του Μάρκου Βαμβακάρη«Τα ματόκλαδα σου λάμπουν».

Ο πατέρας μου με την μητέρα μου και την αδελφή μου με κοίταξαν,κοιτάχτηκαν και μεταξύ τους και βάλανε τα γέλια. «Τι έπαθες ρε;» μου λέει ο πατέρας μου. «Μπαμπά, τι τραγούδι ήταν αυτό;».

«Αυτό είναι ρεμπέτικο του Μάρκου» μου λέει η αδελφή μου η Δροσούλα.

Άρχισα τις ερωτήσεις αλλά μου το ξέκοψαν «Άσε τώρα, άμα μεγαλώσεις θα τα μάθεις αυτά» μου είπαν. Αλλά φαίνεται η δουλειά μέσα στο μυαλό μου είχε γίνει…

 

                      Βικη Σ. –Ποια Ήταν Η Πρώτη Σου Επαφή Με Την Παραδοσιακή Μουσική Και Τι Ήταν Αυτό Που Σε Ώθησε Να Ασχοληθείς Τόσο Ενεργά Με Την Ερεύνα Και Την Καταγραφή Της?

 

                  Αντωνης Κοντος –Το 1974 μπήκε στο σπίτι και η ασπρόμαυρη τηλεόραση, στη Λιβαδειά βλέπαμε μόνο το ένα από τα δυο τηλεοπτικά κανάλια το ΕΙΡΤ, το άλλο κανάλι, το ΥΕΝΕΔ, ποτέ δεν εξέπεμψε στη Λιβαδειά.

Το πρόγραμμα της τηλεόρασης ξεκινούσε στις 17.30 το απόγευμα με τον εθνικό ύμνο και τελείωνε τα μεσάνυχτα στις 23.59 και πάλι με τον εθνικό ύμνο.

Κάθε Κυριακή η Θεία Λειτουργία και στο καπάκι μια εκπομπή με παραδοσιακά τραγούδια με τον Παναγιώτη Μυλωνά.

Δεν μπορώ να πω πως αγάπησα το παραδοσιακό τραγούδι μέσα από αυτή την εκπομπή, το αντίθετο θα έλεγα, μάλλον το αντιπάθησα ή ίσως να με άφησε αδιάφορο και δεν νοιώθω καθόλου ενοχές γι’ αυτό και το λέω μετά λόγου γνώσεως , αφού μετά το ανακάλυψα μόνος μου και το αγάπησα τόσο πολύ.

Κάτι δεν έκανε καλά ο Μυλωνάς που δεν μπόρεσε να με κάνει να το προσεγγίσω.

Τηλεόραση και ραδιόφωνο είχαν ένα επίσημο και αυστηρό ύφος.

Πέρασαν από εκεί και φωτισμένοι άνθρωποι αλλά το περιβάλλον κάθε άλλο παρά ευνοϊκό ήταν. Είναι φοβερό να ακούς τον Γιώργο Παπαστεφάνου που καλούσε στις εκπομπές του ό,τι καλύτερο είχαμε στην χώρα μας από καλλιτεχνικής άποψης, όπως τη Ρόζα Εσκενάζη, την Κάκια Μένδρη, τη Δανάη, και οι «υπεύθυνοι του προγράμματος» να του λένε «Όλο γριές μας φέρνεις»

Οι πειρατικοί ραδιοσταθμοί έσωσαν το λαϊκό τραγούδι, παρ’ ότι τους κυνηγούσαν με λύσσα οι χωροφύλακες.

Οι σειρά δίσκων που επιμελήθηκε ο Κώστας Χατζηδουλής «ΡΕΜΠΕΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ» με έβαλαν στο «τρυπάκι» να ασχοληθώ με το ρεμπέτικο.

Άρχισα να μαζεύω υλικό και πληροφορίες για το είδος αυτό του τραγουδιού.

Η δεκαετία του ’80 έφερε ένα ενδιαφέρον για το ρεμπέτικο. Τα ρεμπετάδικα, οι ανατυπώσεις των παλιών
ηχογραφήσεων σε δίσκους, και οι πρώτες βιογραφίες έδωσαν πληροφορίες και γνώση σε μας τους νεότερους που δεν είχαμε πρώτη επαφή με τους πρωταγωνιστές, μουσικούς, συνθέτες, στιχουργούς και τραγουδιστές.

Το 1989 η ελεύθερη ραδιοφωνία κινητοποιεί κάποιους νέους στη Λιβαδειά και δημιουργήσαν έναν ραδιοφωνικό σταθμό.

Χάρη στις γνώσεις μου και την ενημερωμένη για το είδος δισκοθήκη μου ανέλαβα με έναν ακόμα λάτρη του ρεμπέτικου αλλά και μουσικό, τον Νίκο Χήνα, μια εκπομπή με θέμα το «Ρεμπέτικο Τραγούδι».

Δυστυχώς ο φίλος μου ο Νίκος είχε ένα θανατηφόρο ατύχημα και έτσι αναγκάστηκα να συνεχίσω μόνος την εκπομπή με βαριά καρδιά από την απώλεια αλλά και περισσότερες ευθύνες προς τους ακροατές.

 

              Βικη Σ. –Ποιο Γεγονός Η Πρόσωπο Θεωρείς Ότι Έπαιξε Καθοριστικό Ρόλο Στη Μουσική Σου Πορεία?

 

           Αντωνης Κοντος –Μέσα από την έρευνα πάνω στα ρεμπέτικα τραγούδια για τις ανάγκες της εκπομπής συγκέντρωσαν έναν σημαντικό αριθμό τραγουδιών που αναφέρονταν στην πόλη της Λιβαδειάς.

Σε συζήτηση με τον αείμνηστο Δήμαρχο Λεβαδέων Χρήστο Παλαιολόγο αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην έκδοση ενός CD με τα τραγούδια της Λιβαδειάς.

Ο Δήμαρχος Χρήστος Παλαιολόγος ήταν ο αναμορφωτής της πόλης της Λιβαδειάς και εκείνη την εποχή θα εγκαινιάζονταν τα έργα στην εμβληματική και ιστορική της περιοχή της πόλης στην «Κρύα». Το CD το ετοίμασα με την βοήθεια του μεγάλου ερευνητή του ρεμπέτικου Παναγιώτη Κουνάδη.

Στο συνέδριο που έγινε στην Λιβαδειά τον Σεπτέμβριο του 1997 έγινε η παρουσίαση του CD και δόθηκε ως δώρο στους σύνεδρους.

 

               Βικη Σ. –Πες Μας Λίγα Λόγια Για Τις Ραδιοφωνικές Σου Εκπομπές Και Την Εμπειρία Σου Ως Ιδρυτικό Μέλος Του Δημοτικού Ραδιοφωνικού Σταθμού Λιβαδειάς.

 

              Αντωνης Κοντος –Μετά από πολλές περιπέτειες σχετικά με την ιδιοκτησία του ραδιοφωνικού σταθμού που είχαμε δημιουργήσει εμείς οι τότε νεολαίοι, κάποιοι ήθελαν να καρπώνονται τα έσοδα την στιγμή πού όλοι οι παραγωγοί των εκπομπών εργαζόμαστε από μεράκι χωρίς χρηματική αμοιβή.

Ο Δήμαρχος Χρήστος Παλαιολόγος βλέποντας το αποτέλεσμα από την θετική ανταπόκριση της τοπικής κοινωνίας αποφάσισε να ιδρύσει τον Δημοτικό Ραδιοφωνικό Σταθμό Λιβαδειάς 9,51 ΛFM. Συνέχισα τις εκπομπές μου για το Ρεμπέτικο και πρόσθεσα και μια εκπομπή για το Δημοτικό τραγούδι για να ακουστούν μετά από πολλά χρόνια τα τραγούδια και οι ηχογραφήσεις που έκαναν οι θρυλικοί πρωτομάστορες της παράδοσης και να ακουστούν ξανά τα κλαρίνα των σπουδαίων μουσικών μας

 

              Βικη Σ. –Πώς Βλέπεις Σήμερα Τον Ρόλο Των Τοπικών ΜΜΕ Στη Διατήρηση Της Μουσικής Μας Παράδοσης?

 

             Αντωνης Κοντος –Δυστυχώς τα τοπικά ΜΜΕ έχουν απομακρυνθεί από την προβολή της μουσικής μας παράδοσης. Αντί να είναι τα κάστρα που θα διαφυλάξουν, θα διατηρήσουν την μνήμη και θα την κοινωνήσουν στις νεότερες γενιές, έχουν παραδώσει την μουσική ψυχαγωγία στις PlayList με αποτέλεσμα να απουσιάζει ο άνθρωπος που θα μνημονεύσει τους δημιουργούς και την ιστορία των τραγουδιών και ό,τι γεγονότα αυτά μεταφέρουν μέσα από τους στίχους τους.

 

            Βικη Σ. –Τι Σημαίνει Για Εσένα Πατρίδα?Πώς Εκφράζεται Μέσα Από Τη Μουσική?

 

Αντωνης Κοντος –Οι Έλληνες έχουμε δυο πατρίδες. Η μια είναι η ιδιαίτερη πατρίδα μας που μας την θυμίζουν τα παραδοσιακά μας τραγούδια.

Η Ρούμελη και ο Μοριάς έχουν τα δικά τους η Ήπειρος, η Μακεδονία, η Θράκη, η Κρήτη, οι Κυκλάδες, τα Δωδεκάνησα, τα Επτάνησα, η Κύπρος μας, οι χαμένες πατρίδες ο Πόντος η Μικρά Ασία ξυπνούν στον καθένα μας τις βαθύτερες ρίζες μας.

Από την άλλη το λαϊκό μας τραγούδι ενώνει όλους τους Έλληνες σε έναν λαό, ένα σώμα και μια ψυχή.

 

            Βικη Σ. –Ποια Ήταν Η Μεγαλύτερη Πρόκληση Που Αντιμετώπισες Στην Ερευνά Σου Για Την Παραδοσιακή Και Ρεμπέτικη Μουσική?

 

            Αντωνης Κοντος –Η έρευνα για την ανακάλυψη δυο πολύ σπουδαίων μουσικών από την περιοχή μας που έδρασαν στην Αμερική ήταν μεγάλη πρόκληση και η αποδοχή που είχαν οι έρευνες μου γύρω απ’ αυτούς είναι το έναυσμα που με ωθεί να συνεχίζω την έρευνα γύρω από την παράδοση και τους ανθρώπους της.

 

            Βικη Σ. –Μίλησε Μας Για Τα Βιβλία σου.Τι Θέλεις Να Μεταδώσεις Μέσα Από Αυτά?

 

          Αντωνης Κοντος –Όλα μου τα βιβλία έχουν ως κεντρικό θέμα τη μουσική, τους μουσικούς και τα τραγούδια.

Το πρώτο κυκλοφόρησε το 2019. Είναι μια γενική αναφορά στο ρεμπέτικο τραγούδι στην περιοχή μας και ειδικά στον ρεμπέτη της Βοιωτίας Νίκο Παππά ή «Κακούργο». Ήθελα να γράψω ένα βιβλίο για να τιμήσω αυτόν τον άνθρωπο για τις στιγμές που ζήσαμε στην «Καστανιά», όπως ονόμαζε το μαγαζί του, και τους μουσικούς που πέρασαν από εκεί,τον Νίκο Κορογιάννο, την Ράνια Γκικοπούλου, τη Φωτούλα Κωτσαδάμ, την Λίλυ Ριτσώνη, τον Δημήτρη Λίβανο.

Μου δόθηκε όμως η ευκαιρία να γράψω και για άλλους μουσικούς της επαρχίας μας όπως τον Γιάννη Δασαργύρη ή «Κλάπα», τον Στάθη Σύρο, τον Δημήτρη Κοντογιάννη, τους οργανοποιούς Νίκο Γέρο και Νίκο Στασινό, τους μαγαζάτορες Γιάννη Ζήση ή «Βράχο, τον Γιώργο Κοντέα ή «Ζουμάκια».

Στόχος να γράψω ένα βιβλίο για τις παρέες που έζησαν όμορφες στιγμές σε αυτούς τους χώρους.

Το δεύτερο βιβλίο μου είναι μια μελέτη για το τραγούδι «Σαράντα παλικάρια από τη Λιβαδειά» και ο ρόλος που έπαιξαν οι λαογράφοι.

Το τρίτο είναι το τραγούδι που γράφτηκε για ένα αστυνομικό δικαστικό πολιτικό θρίλερ, «Έβγα μανούλα μ’ να με δεις» η τραγική ιστορία του Σωτήρχαινα.Με το νέο δίτομο βιβλίο μου, καταγράφω όλους τους τραγουδιστές της επαρχίας Λιβαδειάς που στάθηκαν μπροστά σε ένα ηχοληπτικό μηχάνημα και κατέγραψαν παραδοσιακά τραγούδια από το 1917 ως το 1977, δηλαδή για δυο γενιές. Κυκλοφορεί ο πρώτος τόμος με αναφορά στους τραγουδιστές της Ανατολικής περιφέρειας της επαρχίας Λιβαδειάς και σε λίγο μήνες το έργο θα ολοκληρωθεί.

Θεωρώ χρέος να ασχοληθούμε με αυτούς που ήταν στην πρώτη γραμμή της διάδοσης και διάσωσης της παράδοσης και διασκέδασαν με τα τραγούδια τους Έλληνες.

Χρεώνω σε όλους τους κρατικοδίαιτους συλλόγους, που έβλεπαν με υπεροψία τους πρακτικούς μουσικούς τους οποίους αποκαλούσαν «εμπορικούς» και την προσπάθεια υποβάθμισης του έργου και της προσφοράς τους.

Χρειάστηκαν να περάσουν τόσα χρόνια για να βγει ένα βιβλίο για τον μέγιστο τραγουδιστή του δημοτικού τραγουδιού τον Γιώργο Παπασιδέρη, ακόμα και αυτός ο ογκόλιθος πέρασε απαρατήρητος και προς τιμήν της η Σαλαμινια Μαρία Μπούτση μάζεψε όλο το υλικό και έβγαλε ένα βιβλίο για τον Παπασιδέρη.

 

              Βικη Σ. –Έχεις Λάβει Μέρος Σε Πολλά Συνέδρια Και Έχεις Επιμεληθεί Εκδηλώσεις Πολιτιστικού Χαρακτήρα. Ποια Θεωρείς Ότι Ξεχωρίζει Στη Μνήμη Σου?

 

            Αντωνης Κοντος –Η γνωριμία μου με τον Παναγιώτη Κουνάδη ήταν η αφορμή να με ρίξει στα βαθιά μετά από πρόταση του να λάβω μέρος ως σύνεδρος στο Διεθνές Μουσικολογικό Συνέδριο που έγινε τον Ιούλιο του 1998 στην Νίκαια που οργάνωσε ο Δήμος Νίκαιας σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Σίγουρα αυτό ξεχωρίζει στη μνήμη μου. Εκεί θα γνωριστώ με τους σπουδαιότερους μελετητές και ερευνητές του ρεμπέτικου, τον Μένιο Καλυβιώτη, τον Νέαρχο Γεωργιάδη, τον Νίκο Διονυσόπουλο, τον Τάνια Ραχματούλινα, τη Γκέηλ Χόλστ, την Λίσμπεθ Τορν τον Στάθη Γκόντλεντ και τόσους άλλους.

Την ίδια χρονιά θα βρεθώ σε ένα ακόμα συνέδριο στα Τρίκαλα για τον Τσιτσάνη.

Έτσι θα προστεθούν κι άλλοι ερευνητές που μέχρι σήμερα έχουμε τις καλύτερες επαφές και συνεργασίες όπως ο Σώτος Αλεξίου, ο Θεόφιλος Αναστασίου, ο Κώστας Μαγκόπουλος και δεν έχει τέλος αυτός ο κατάλογος.

Λίγο αργότερα θα γνωρίσω και τον δημοσιογράφο και μεγάλο γνώστη του λαϊκού μας τραγουδιού Γιώργο Κοντογιάννη που θα μου γνωρίσει τα πρόσωπα του λαϊκού μας τραγουδιού και θα παίξει σημαντικό ρόλο στη διεύρυνση του γνωστικού μου πεδίου στον χώρο.

Το 2015 ο Εθνομουσικολόγος Σωτήρης Τσιάνης είναι το τρίτο πρόσωπο που θα παίξει ρόλο στην πορεία μου ως ερευνητή.

 

              Βικη Σ. –Πώς Ανταποκρίνεται Το Κοινό Και Ιδιαίτερα Οι Νέοι ΌτανΈρχονται Σε Επαφή Με Την Παραδοσιακή Μουσική?

 

              Αντωνης Κοντος –Η παραδοσιακή μουσική είναι στο DNA μας, οι νέοι πρέπει όμως να το ανακαλύψουν και αυτό είναι δουλειά του κράτους και των ΜΜΕ.

 

                Βικη Σ. –Πιστεύεις Πως Η Παραδοσιακή Μουσική Έχει Τη Θέση Που Της Αξίζει Στη Σημερινή Κοινωνία?

 

                Αντωνης Κοντος –Κακά τα ψέματα αλλά ο πόλεμος σιωπής γύρω από το παραδοσιακό τραγούδι είναι δύσκολο κερδηθεί αν δεν υπάρξει περισσότερη προβολή.

 

               Βικη Σ. –Τι Μπορεί Να Κάνει Η Πολιτεία Αλλά Και Οι Ίδιοι Οι Καλλιτέχνες Ώστε Να Έρθει Πιο Κοντά Η Νέα Γενιά Σε Αυτό Το Μουσικό Θησαυρό?

 

              Αντωνης Κοντος –Η πολιτεία δεν νομίζω πως ενδιαφέρεται, πάντα είναι απούσα, κάποιοι καλλιτέχνες είναι αλήθεια πως προσπαθούν, ελπίζω να τα καταφέρουν.

 

             Βικη Σ. –Αν Επέστρεφες  Στο Ξεκίνημα Της Πορείας Σου Θα Άλλαζες Κάτι?

 

              Αντωνης Κοντος –Το ξεκίνημα μιας πορείας σε οποιοδήποτε χώρο έχει πάντα λάθη λόγω άγνοιας, χρειάζεται πολλή μελέτη για να αποχτήσεις τη γνώση που θα σε οδηγήσει στην άποψη. Αυτό σε πάει παρακάτω.

 

              Βικη Σ. –Τι Σου Δίνει Τη Μεγαλύτερη Ικανοποίηση Σήμερα Μετά Από Τόσα Χρόνια Προσφοράς?

 

             Αντωνης Κοντος –Το ότι κατάφερα μέσα από τα βιβλία μου να κάνω κοινό κτήμα σε όλους τους ενδιαφερόμενους τις γνώσεις μου γύρω από τη μουσική.

 

                Βικη Σ. –Τι Θα Ήθελες Να Πείς Στους Ανθρώπους Που Αγαπούν Την Παραδοσιακή Μουσική?

 

             Αντωνης Κοντος –Να συνεχίσουν να την αγαπούν, γιατί η αγάπη είναι η καλύτερη τροφή για ότι δεν θέλουμε να πεθάνει.

 

             Βικη Σ. –Ποια Είναι Τα Μελλοντικά Σου Σχέδια?

 

             Αντωνης Κοντος –Ελπίζω να ολοκληρώσω με δυο ακόμα βιβλία την προσπάθεια να δώσω σε όσους ενδιαφέρονται τις γνώσεις που απέκτησα στα 35 χρόνια έρευνας γύρω από τη μουσική και τα τραγούδια.

 

             Βικη Σ. –Κλείνοντας Θα Ήθελα Να Σου ΕυχηθώΚαλήΕπιτυχία Σε Ότι Κάνεις Στη Ζωή Σου..Επίσης Θα Ήθελα Να ΕυχηθείςΚάτι Σε Σένα Και Σε Όλους Τους Αναγνώστες Του Vima365.gr

 

            Αντωνης Κοντος –Εύχομαι σε όλους το πιο πολύτιμο αγαθό ΥΓΕΙΑ! Και πάντα να υποστηρίζουν την παράδοση.

 

      ΒΙΚΗ ΣΙΩΜΟΠΟΥΛΟΥ :      Ο Αντώνης Κόντος Δεν Είναι Απλώς Ενας Ερευνητής Της Μουσικής Παράδοσης Αλλά Ενας Ακούραστος Εργάτης Του Πολιτισμού.

Με Σεβασμό Στην Ιστορία Και Αφοσίωση Στον Λαϊκό Ηχο Μας Υπενθυμίζει Πως Η Μουσική Μας Ταυτότητα Είναι Πολύτιμη Και Οφείλουμε Να Την Κρατάμε Ζωντανή.

Τον Ευχαριστούμε Θερμά Για Την Παρουσία Του Και Για Ολα Οσα Προσφέρει Απλόχερα Στον Τόπο Μας Και Στη Μνήμη Μας.  

 

ΒΙΚΗ ΣΙΩΜΟΠΟΥΛΟΥ για το Vima365
https://www.vima365.gr/home/2025/05/30/αντώνης-κόντος-η-παραδοσιακή-μουσική/