Εγώ θέλω να σου στείλω μήνυμα απόψε.
Εγώ θέλω να δω τι κάνεις.
Εγώ θέλω να σου πω πως μου λείπεις. Ακόμα και αν δεν ήσουν ποτέ εδώ.
Εγώ σε σκέφτομαι.
Εγώ θυμάμαι το γέλιο σου.
Εγώ χάιδευα τα μαλλιά σου.
Εγώ έμενα ξύπνια μέχρι το χάραμα, περιμένοντας ένα μήνυμα σου.
Εγώ σε έπαιρνα τηλέφωνο μεθυσμένη και σου έλεγα πως σε θέλω.
Εγώ τραγούδαγα για σένα και ας μην το ήξερες.
Εγώ χαμογελούσα όταν γελούσες.
Εγώ σε εκνεύριζα επίτηδες για να μου δώσεις λίγη σημασία.
Εγώ σε κορόιδευα γιατί το λάτρευα όταν θύμωνες.
Εγώ σου διάβαζα τα ποιήματα μου.
Εγώ αγχωνόμουν γιατί φοβόμουν μήπως δεν σου άρεσαν.
Εγώ χαιρόμουν που ανέλυες τις σκέψεις μου.
Εγώ έλιωνα κάθε φορά που μου λεγες ότι τραγουδάω ωραία.
Εγώ ήμουν εγώ.
Όλα αυτά ήμουν εγώ.
Από την πρώτη στιγμή, ήμουν εγώ.
Όμως εσύ.
Εσύ δεν το εκτίμησες.
Εσύ με πλήγωσες.
Ενώ εγώ δεν το άξιζα.
Και εσύ το ήξερες.
Εσύ έφυγες.
Εσύ δεν με ήθελες.
Εσύ δεν με ένιωσες.
Εσύ δεν μπορούσες.
Εσύ δεν.
Εσύ δεν.
Εσύ, στο τέλος, δεν ήσουν εσύ.
Αγγελική Κατσίκα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου