Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«Πόσες ακόμη Σοφίες;» της Μαργαρίτας Ικαρίου


«Πόσες ακόμη Σοφίες;» της Μαργαρίτας Ικαρίου

 

Εικόνα 1η: Την πρώτη φορά νόμισε πως κάτι κατάλαβε λάθος. Το χέρι που άγγιξε το κορμί της δεν είχε πρόθεση ερωτική. Όχι, σίγουρα όχι. Ήταν απλά μια τυχαία ή άτυχη στιγμή. Τότε… γιατί ανατρίχιαζε η ράχη της κάθε φορά που ένιωθε τα μάτια του, πάνω της; Ο θείος, ο ξάδερφος, ο συγγενής, ο φίλος του πατέρα, ο γείτονας, ο προπονητής, ο αθλητικός παράγοντας. Σίγουρα, δεν ήθελε να της κάνει κακό. Τυχαίο ήταν. Τυχαίο…

 

Εικόνα 2η: Είχε ανάγκη τη δουλειά. Απολύτως ανάγκη. Χρειαζόταν αυτό το πενιχρό μεροκάματο για να ζήσει, εκείνη και το παιδί της. Είχε ψάξει, είχε χτυπήσει εκατό πόρτες. Τίποτα δεν της στάθηκε εύκολο σε αυτή τη ζωή. Ανεβοκατέβαζε κουτιά από παπούτσια όλη μέρα από το πατάρι στους πελάτες και ξανά πίσω. Το έκανε με χαμόγελο, για τα λίγα χρήματα στο τέλος της εβδομάδας. Στην αρχή, ήταν δυο λέξεις παραπάνω από τον καταστηματάρχη, υπό τύπου αστειότητας, για την εμφάνισή της. Μετά, οι απανωτές προτάσεις του να την «πάει σπίτι» της, στο τέλος της μέρας. Κι όταν σε τίποτα από αυτά δεν ανταποκρίθηκε, το «στρίμωγμα» στο πατάρι, έδωσε τη χαριστική βολή.

 

Εικόνα 3η: Το μάθημα, το ρημάδι το μάθημα. Δεν κατάφερνε να το περάσει, όσο κι αν διάβαζε. Οι γονείς της στο χωριό είχαν αρχίσει να αγανακτούν. Την πίεζαν να τελειώσει επιτέλους, κουράστηκαν να πληρώνουν τη φοιτητική της διαδρομή. Ήθελαν να επιστρέψει με ένα «πτυχίο», να ναι αυτή η μόνη αναγνώριση των κόπων τους να τη μεγαλώσουν και να τη σπουδάσουν. Χτύπησε τρέμοντας την πόρτα στο γραφείο του καθηγητή. Κι εκείνος, την έκλεισε πίσω της, με ένα σαρδόνιο χαμόγελο και πεινασμένο βλέμμα: «…Λοιπόν, για να δούμε τι είσαι ικανή να κάνεις για να περάσεις στο μάθημά μου…»

 

Εικόνα 4η: Ανδροκρατούμενος ο χώρος της δουλειάς της. Κι εκείνη, πολύ ενθουσιώδης με το αντικείμενο εργασίας, μικρή  και καλοσχηματισμένη. Εύστροφη, πνευματώδης, δημιουργική. Καθώς περιδιάβαινε ανάμεσα στα γραφεία «έπιανε» τα βλέμματα κι άκουγε κάποια από τα δεκάδες ψιθυριστά, χυδαία σχόλια που κυκλοφορούσαν εις βάρος της. Άλλος αναφερόταν στα οπίσθιά της, άλλος σχολίαζε την ευφράδειά της αλλά και τα χυμώδη χείλια της. Σε κάθε της επιτυχία, αποκτημένη με απίστευτες ώρες δουλειάς και πολύ κόπο, η μόνιμη επωδός των «συναδέλφων» ήταν ο υποτιθέμενος, κατ’ αυτούς, τρόπος με τον οποίο «τα είχε καταφέρει». Το φύλο και η εμφάνισή της, ήταν αντικείμενο αρνητικών, απαξιωτικών, σωβινιστικών σχολιασμών.

 

Εικόνα 5η: Μπήκε στο ιατρείο τρέμοντας από αγωνία για την έκβαση της υγείας της και στο εξεταστήριο με το φόβο της διάγνωσης. Ο γιατρός, ναι αυτός ο μικρός θεός με τη λευκή μπλούζα, θα την έσωζε. Αφέθηκε στα χέρια του με εμπιστοσύνη μέχρι που διαπίστωσε με φρίκη πως η «εξέταση» δεν είχε καθόλου στοιχεία ιατρικής…

 

Εικόνα 6η: Από μικρή, της έλεγαν όλοι πόσο όμορφη είναι. Τόσο πολύ, που το είχε πιστέψει κι η ίδια. Η εμφάνισή της δεν άφηνε ανεπηρέαστους τους γύρω της που την προέτρεπαν να ασχοληθεί με επαγγέλματα «μπροστά στο φακό». Στην πρώτη κιόλας οντισιόν, διαπίστωσε πως ο χώρος της ομορφιάς, έκρυβε και μπόλικη ασχήμια…

 

Εικόνα 7η: Ο «άνθρωπός της». Η σχέση. Ο σύντροφός της. Ο σύζυγος. Στην όποια άρνησή της να μοιραστεί το σώμα της, η άσκηση βίας έχει ντυθεί το μανδύα του «δικαιώματος» καθώς κοινωνικά δεν θεωρείται, όπως είναι: βιασμός.

 

  Γυναίκες της πόρτας δίπλα από τη δική μας. Γυναίκες μέσα στο στενό μας περίγυρο. Γυναίκες που ντρέπονται να ομολογήσουν την ανίσχυρη λύσσα τους να αντισταθούν. Μια Σοφία, μια Ελένη, μια Μαρία. Που κρατούν το στόμα κλειστό από ντροπή. Από φόβο για την κοινωνική ρετσινιά, τα επικριτικά σχόλια, τη «δίκη» του θύματος κι όχι του θύτη. Τα άθλια σχόλια για την  εμφάνιση, τη σεξουαλική συμπεριφορά, το πλήθος των ανθρώπων που μοιράστηκαν το κρεβάτι της, εκείνους που μπαινοβγήκαν στη ζωή της. Με μόνιμη επωδό την απαξιωτική φράση περί της… κουνιστής ουρίτσας και την κατάληξη «τα θελε κι αυτή…»

   Η Σοφία και κάθε Σοφία αυτού του κόσμου. Που κρατά την σεξουαλική της κακοποίηση επτασφράγιστο μυστικό για χρόνια. Που πέφτει θύμα της πλέον κακουργηματικής αυθαιρεσίας της εξουσίας από τον μέντορα, τον καθοδηγητή, το συμβουλάτορα, τον παράγοντα, κάποιον που εμπιστευόταν. Δεν ήταν κάποιος άγνωστος, αλλά ο άνθρωπος που γνώριζε καλά. Σε μια ηλικία σοβαρότητας και κύρους που τον «εξάγνιζε» αβασάνιστα στα μάτια των πολλών…

  Το θύμα, αυτοθυματοποιήθηκε. Κι έριξε όλο το φταίξιμο για την αποτρόπαια πράξη, στον εαυτό της. Σώπασε. Το έκρυψε. Το έθαψε μέσα της κι όμως αυτό, ξυπνούσε τις νύχτες και κατέτρωγε τα όνειρά της. Διερρήγνυε την αυτοεκτίμησή της, ξεκοίλιαζε την εμπιστοσύνη της στους ανθρώπους, της στερούσε κάθε ελπίδα ουσιαστικής σύνδεσης. Βασανιζόταν. Σα σκηνές από ταινία έπαιζε και ξανάπαιζε στο μυαλό μας κάθε λεπτομέρεια του συμβάντος κι έριχνε το σφάλμα σε εκείνη: Εκείνη έκανε κάτι λάθος. Εκείνη, δεν φέρθηκε σωστά. Εκείνη, άφησε λάθος εντυπώσεις. Εκείνη δεν είπε σθεναρά το «όχι».

  Όμως, δεν είναι έτσι. ΔΕΝ ΕΦΤΑΙΓΕ! Ο κακοποιητής είναι συχνά ο ο υπεράνω πάσης υποψίας. Εκείνος που εκμεταλλεύεται την όποια ασυλία του παρέχει η θέση εξουσίας του, η δικτύωση, οι επαφές, το κοινωνικό και οικονομικό του στάτους.

  Κάθε μία από μας, κάθε Σοφία, Ελένη, Μαρία, όσο μένουν στον προφυλαγμένο από την κοινωνική κριτική φαύλο κύκλο σιωπής, επιτρέπουν σε δαύτους να συνεχίσουν επαίσχυντα, ασύδοτα και ατιμώρητα να εγκληματούν.

  Ευτυχώς, αυτή η ολυμπιακή φανέλα που φορούσε η Σοφία Μπεκατώρου, δεν ήταν άδειο πουκάμισο. Είχε πολύ φως μέσα της! Υποκλίνομαι στο θάρρος της να μιλήσει… 

 

Μαργαρίτα Ικαρίου

 Δημοσιογράφος


 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Προαναγγελία ΚΟΛΠΕΡΤ του David Gieselmann

   Από  14 Ιανουαρίου  και κάθε  Σάββατο στις 21:00 , παρουσιάζεται στο  θέατρο NOŪS   η μαύρη κωμωδία του  David   Gieselmann    ΚΟΛΠΕΡΤ  σε μετάφραση  Γιώργου Δεπάστα,  διασκευή – σκηνοθεσία  Αλεξάνδρας Βουτζουράκη  και παραγωγή ‘ ΦΩΤΟΝΙΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ’ Δύο οικοδεσπότες, δύο καλεσμένοι γύρω από ένα μπαούλο. Ένα παιχνίδι, ένας διανομέας και ένας φόνος. Ένας φόνος, που ίσως και να μην έχει γίνει. Μία παράνομη σχέση, που ίσως και να μην υπήρξε. Ένα αστείο για να γίνει πιο ενδιαφέρουσα η βραδιά ανάβει τα αίματα και οδηγεί σε ακραίες καταστάσεις. Τους πέντε ήρωες του έργου ενσαρκώνουν οι ηθοποιοί (αλφαβητικά) Κατερίνα Γεωργιάδου, Λάμπρος Καλογιάννης, Αλέξανδρος Κλωτσοτήρας, Αλκμήνη Πασταλατζή, Κώστας Σπανός θέατρο NOŪS  |   Τροίας 34, Αθήνα 11255  | 210 8237 333 |   info@theatrenous-creativespace.com

Ο Αλέξανδρος Κακαβάς στο Fvoice.eu!

  Κύριε Κακαβά θα θέλατε να μας μιλήσετε για τους στόχους της Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδας; Η ιστορία της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος άρχισε να γράφεται χάρις στα αξιόλογα, καταξιωμένα μέλη της που τη συνέστησαν το 1989 και εκείνους που εξακολουθούν, σήμερα, παρά τις αντίξοες συνθήκες να αγωνίζονται να εξελίξουν μια Ένωση που κληρονόμησαν με μια βασική ηθική υποχρέωση έναντι των συναδέλφων των συνεργατών του χώρου του πολιτισμού, αλλά κυρίως του κοινού και φίλων ανά την Επικράτεια, την Κύπρο και αλλαχού, να την κληροδοτήσουν στις επερχόμενες γενεές, αυτάρκη και εύρωστη και κυρίως πολυπληθέστερη. Εξ ου μια συνεχής προσπάθεια διεύρυνσης και βελτίωσης με πολλές δράσεις και πολιτιστικές εκδηλώσεις, μια Ένωση που πέρα από την αγάπη της για κάθε λογής σενάριο και συγγραφικό έργο και για όλους ανεξαιρέτως τους σεναριογράφους, επαγγελματίες και ερασιτέχνες, επιδιώκει να καταστεί ένας πόλος έλξης όλων εκείνων των ανθρώπων που νιώθουν την ανάγκη να εκφράσουν τα αισθήματά τους καταθέτοντας το

ΔΩΔΕΚΑΤΗ ΝΥΧΤΑ του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη | Καλοκαίρι 2023

  ΔΩΔΕΚΑΤΗ  ΝΥΧΤΑ ΟΥΙΛΛΙΑΜ ΣΑΙΞΠΗΡ Η “ Τεχνών Δράσις ” παρουσιάζει το καλοκαίρι του 2023, σε όλη την Ελλάδα και την  Κύπρο, την κωμωδία του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ “ Δωδέκατη Νύχτα ”, σε σκηνοθεσία  Γιώργου Κιμούλη .  Προγραμματισμένη πρεμιέρα Σάββατο  24 Ιουνίου  στο Ευριπίδειο Θέατρο Σαλαμίνας. Η “Δωδέκατη Νύχτα” είναι μία ξεκαρδιστική κωμωδία ανεκπλήρωτου έρωτα. Δύο δίδυμα  αδέλφια κατορθώνουν να επιβιώσουν μετά από ένα ναυάγιο, αναγκάζονται να ζήσουν στην ίδια παράξενη χώρα, χωρίς να ξέρει ο ένας αν η άλλη είναι ζωντανή. Οι διαρκείς  παρεξηγήσεις λόγω της απόλυτης ομοιότητας των δύο αδερφών, καθιστούν το    διασκεδαστικό αυτό έργο ως μία από τις πιο δημοφιλείς κωμωδίες του Σαίξπηρ. Μετάφραση – Σκηνοθεσία:  ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ Σκηνικά:  ΦΑΙΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ  Κοστούμια:  ΜΑΡΙΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ  Φωτισμοί:  ΘΑΝΑΣΗΣ ΝΤΕΜΚΟ Επικοινωνία και προβολή παράστασης:  ΝΤΑΙΖΗ ΛΕΜΠΕΣΗ | τηλέφωνο 6908502631 |  email   daisylempesi @ hotmail . gr  | Τους στίχους και τη μουσική της παράστασης υπογράφει ο  ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΤΣΑΚ